İnsan Kaynakları Yönetimi Yüksek Lisans Yolculuğu Üzerine...

Babası Kepirtepe Köy Enstitüsü'nün ilk mezunlarından, annesi ise ev hanımı olan Serpil, 6 kardeşin en küçüğü olarak 1967 yılında Edirne'de dünyaya gelir. İstanbul Boğazı’nın belki de en güzel manzarasına hakim olan tarihi Rumelihisarı’nın üst kısmında bütün heybetiyle duran İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi’nde 1984 yılında yüksek öğrenimine başlar.Gün ağarırken İstanbul'un bir ucundan sabahın ilk ışıkları ile yola koyulup, akşamın karanlığında evine dönerek ve Rumelihisarı-Gaziosmanpaşa arasında 4 yıl süren eğitimini 1988 yılında tamamlar.

Serpil, İşletme Fakültesinden mezun olduktan sonra Yüksek Lisans için o dönemde Fakülte bünyesinde yapılan sınavı kazanmıştı fakat ailevi nedenlerden dolayı yüksek lisansını yapamadı.1989 yılında bir şirkette muhasebe alanında çalışıp ardından 1990 yılında (TEK)-Türkiye Elektrik Kurumunda göreve başladığı memuriyet hayatını halen Personel Şefi olarak sürdürmektedir. Ayrıca; kamu kuruluşlarındaki klasik düşünce olan öğrenilmiş çaresizlik içindeki memur anlayışını aşmak/değiştirmek için etkinliği ve verimliliği artırıcı yönde çabalarda bulunmakta olup, işyerinde kalite yönetim sistemi koordinasyonunu yürütmekte, e-bülten muhabirliği (makale-yazı-haber), web sitesi tasarımı çalışmaları yapmaktadır.

1995 yılında evlenen ve şu anda 13 yaşında "pırlanta" gibi bir erkek evlada sahip olan Serpil lisans eğitimi sonrasında Personel Şefi olarak yaptığı çalışmalarda edindiği bilgi, tecrübe ve becerilerini, İnsan Kaynakları yüksek lisans programında edineceği bilgi ve birikimle geliştirerek hizmet ettiği Kamu Kurumuna olumlu yönde katkılarda bulunmak amacıyla 2011 yılında İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi - İşletme İktisadı Enstitüsü’ne başvuruda bulundu.

Çünkü; Kamu Kuruluşlarında kamusal alanda daha modern, daha kaliteli, daha nitelikli hizmeti vermesinin, hizmet sürecinin merkezinde bulunan “İNSAN”unsurunun daha kaliteli, daha nitelikli olmasını sağlamak ile mümkün olabileceğine inanıyordu.“İNSAN” odaklı hizmet bilincinin yerleştirilmesine bilimsel çalışmalar yapmak suretiyle katkıda bulunmak istiyordu.

1988 yılında Rumelihisarı'ndaki İşletme Fakültesinde yapamadığı içinde bir ukde olarak kalan yüksek lisans eğitimini Avcılar'a taşınan İşletme Fakültesinde 2011 yılında yapma fırsatını yakaladı.

23 yıllık aradan sonra; İnsan Kaynakları Yönetimi Yüksek Lisans Ana Bilim Dalı Başkanı Prof.Dr.Cavide UYARGİL ile Öğretim Üyeleri Prof.Dr.Gönen Dündar ve Prof.Dr.Oya ÖZÇELİK‘ten oluşan yüksek lisans komisyonunun önünde bulunmak onun için onur ve gurur verici bir durumdu.

2011 Eylül ayında başlayan yüksek lisans yolculuğu 3 dönem devam etti ve Ocak 2013 itibari ile "İnsan Kaynakları Yönetiminin Kamu Sektöründe Kalite Oluşumunda Yeri ve Önemi" ve "6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanununun Başlıca Yenilikleri" konulu Projelerinin hazırlanması ile neticelendi.

2011-2013 döneminde Ümraniye-Avcılar arasında iki dönem haftada 4 gün, son dönem haftada 2 gün akşam 19-22 saatleri arasında süren Serpil’in bu yolculuğunda; evde yemek hazırlama, işyerindeki ve evdeki işleri yetiştirme, metrobüse binme-derse yetişme telaşı içerisinde, özel hayatında ve uykusunda da bazı fedakarlıklara maloldu...Ama yıllardır içindeki bu yolculuğa göğüs germek için yeşeren arzu ve istek ile birlikte, eşinin ve oğlunun hoşgörü, sabır ve anlayışı da engel olarak görünen konuları aşmasına yardımcı oldu.

İnsan Kaynakları Yönetimi Ana Bilim Dalı’nın değerli Öğretim Üyeleri Prof.Dr.Cavide UYARGİL, Prof.Dr.Gönen Dündar, Prof.Dr.Oya ÖZÇELİK , Prof.Dr.Ömer SADULLAH, Prof.Dr.Ahmet ACAR ve İşletme Yönetimi Ana Bilim Dalı Değerli Öğretim Üyeleri Doç.Dr.Muhteşem BARAN ve Prof.Dr.İbrahim PINAR'dan insan kaynakları ve işletme yönetimi ile ilgili çok kıymetli bilgilerle eğitim alan Serpil'in gönlünde bu değerli akademisyenler, akademik kariyerleri dışında da "ilgili ve doğal yaklaşımları" ile her zaman ayrı bir öneme sahip olacaktır..

Hepsi akademik alanda saygın bir yere sahip ayrı ayrı çok önemli ve değerli insanlar olan insan kaynakları yönetimi yüksek lisans hocalarından; insan kaynakları yönetimi ile ilgili bilgi birikimini ve müzakere yönetiminin günlük ve iş hayatındaki önemini doğal ve içten anlatımı paylaşan Sayın Cavide Hoca’ya; babacan ve duyarlı tavırları ile gerçek hayattan verdiği örnekleriyle dersleri süsleyen Sayın Gönen Hoca’ya; kendine has anlatıma sahip olan ve araştırma teknikleri dersinde hayli zorlanılan Sayın Oya Hoca’ya; ücret yönetimi konusuna hakimiyeti ile güçlü ve anlaşılır ders anlatımı ile ayrı bir yere sahip olan Sayın Ahmet Hoca’ya; müzik ve insan sevgisiyle işletme yönetimi dersini anlatan, ismi gibi bir insan olan Sayın Muhteşem Hoca’ya, iyilik ve güzellikle dolu kalbi ile dersinde zorlanılmayan ve hayat tecrübelerinin dinlendiği Sayın Ömer Hoca’ya; stratejik yönetim dersini sohbet havasında anlatan Sayın İbrahim Hoca’ya, sonsuz teşekkürlerini, saygı ve sevgilerini sunan Serpil, hepsine akademik hayatlarında daha uzun yıllar başarılar dilerken aileleri ve sevdikleri ile birlikte sağlıklı ve mutlu uzun ömürler diler..

Serpil; uzun bir aradan sonra öğrenci olmanın mutluluğunu, sınav heyacanını ve stresini, derste sunum hazırlığı telaşını, metrobüsle gidip- gelme, derse-sınava yetişme macerelarını, derste doğum günü, yılbaşı kutlaması gibi bir çok güzelliği yaşadığı arkadaşlarını ( Mine Küfündür, Sezin Yenidünya, Yasemin Korkmaz, Yasemin Genç, Songül Tüzin, Eda Torun, Burcu Balcı, Efe Atay, Leman Kıryiğit, Emel Yücel, Harun Kilci, Şeyda Köse, Nilay Aydan, Zeynep Tolunay, Ayla Orcan, , Merve Sayıner, Nevra Kara, Nil Ezgi Erdem, Hande Ucuz, Gülriz Bilir, Nilüfer Koçyiğit, Gizem Geniş, Seda Mumlu, Ezgi Erşahin, Sibel Yurtsever, Esra Alp) her zaman sevgiyle anacaktır.

Tüm sınıf arkadaşlarına sevdikleriyle beraber mutlu, sağlıklı ve başarılı yıllar dileyen Serpil, hepsine ayrı ayrı teşekkürlerini sunarak, herşeyin gönüllerince olmasını temenni eder. .

Serpil; yüksek lisans yolculuğunun sonunda;
"Her yolun sonu, her cümlenin noktası var. Kader dediğin bu işte; Niyet ve gayret...
Amaçlarımıza ulaşma konusunda sandığımızdan çok daha fazla kapasite sahibi olduğumuzu öğrendim.Bu yüzden; kalplerimizi ve zihinlerimizi amaçlarımız konusunda uyum içinde bir araya getirdiğimiz takdirde, hayatlarımızın tüm önemli amaçlarına ulaşabileceğimize inanıyorum." diyerek;

Can YÜCEL’den bir şiirle veda eder.

Her Şey Sende Gizli

Yerin seni çektiği kadar ağırsın,
Kanatların çırpındığı kadar hafif...
Kalbinin attığı kadar canlısın,
Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç...
Sevdiklerin kadar iyisin,
Nefret ettiklerin kadar kötü...
Ne renk olursa olsun kaşın gözün,
Karşındakinin gördüğüdür rengin..
Yaşadıklarını kar sayma:
Yaşadığın kadar yakınsın sonuna;
Ne kadar yaşarsan yaşa,
Sevdiğin kadardır ömrün..
Gülebildiğin kadar mutlusun.
Üzülme bil ki ağladığın kadar güleceksin
Sakın bitti sanma her şeyi,
Sevdiğin kadar sevileceksin.
Güneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer
Ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın.
Bir gün yalan söyleyeceksen eğer;
Bırak karşındaki sana güvendiği kadar inansın.
Ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret,
Ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın.
Unutma yağmurun yağdığı kadar ıslaksın,
Güneşin seni ısıttığı kadar sıcak.
Kendini yalnız hissettiğin kadar yalnızsın
Ve güçlü hissettiğin kadar güçlü.
Kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin..
İşte budur hayat!
İşte budur yaşamak,
Bunu hatırladığın kadar yaşarsın
Bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar üşürsün
Ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun
Çiçek sulandığı kadar güzeldir,
Kuşlar ötebildiği kadar sevimli,
Bebek ağladığı kadar bebektir.
Ve herşeyi öğrendiğin kadar bilirsin bunu da öğren,
Sevdiğin kadar sevilirsin...